به گزارش اکوایران،در شرایطی که مسئولان از تشدید خشکسالی در سال ۱۴۰۴ خبر می‌دهند، پایتخت با چالش‌های چندبعدی در حوزه آب مواجه است. اگرچه معاون عمرانی وزارت کشور با بیان اینکه «با صرفه‌جویی و جابه‌جایی، آب شرب تأمین می‌شود»، نگرانی را رد می‌کند، اما اظهارات متضاد مسئولان محلی و ملی، اجرایی‌نشدن پروژه‌های کلان، و هدررفت […]
به گزارش اکوایران،در شرایطی که مسئولان از تشدید خشکسالی در سال ۱۴۰۴ خبر می‌دهند، پایتخت با چالش‌های چندبعدی در حوزه آب مواجه است. اگرچه معاون عمرانی وزارت کشور با بیان اینکه «با صرفه‌جویی و جابه‌جایی، آب شرب تأمین می‌شود»، نگرانی را رد می‌کند، اما اظهارات متضاد مسئولان محلی و ملی، اجرایی‌نشدن پروژه‌های کلان، و هدررفت منابع، زنگ خطر را برای تهران به صدا درآورده است.
مسعود نصرتی، معاون امور عمرانی وزارت کشور، با اشاره به خشکسالی‌های پیش‌رو، اعلام کرد: «با وجود پیش‌بینی خشکسالی در سال جاری، جای نگرانی برای تأمین آب شرب در بیشتر شهرهای کشور نیست. تنها ۷ درصد از منابع آبی به آب شرب اختصاص دارد و با مدیریت مصرف و جابه‌جایی منابع، نیازهای تهران نیز قابل تأمین خواهد بود.»
با این حال، نگرانی‌های موجود درباره پایتخت با توجه به تمرکز بالای جمعیت و فشار بر زیرساخت‌های آبی، ابعاد جدی‌تری به خود گرفته است. مهدی پیرهادی، رئیس کمیسیون محیط زیست شورای شهر تهران، تأکید دارد که بحران آب تهران تنها به کاهش بارندگی محدود نمی‌شود. وی رشد جمعیت تهران، البرز و قزوین را از دلایل اصلی افزایش فشار بر منابع مشترک آب دانست و خواستار اتخاذ سیاست‌های هوشمندانه برای کاهش مهاجرت به تهران شد.
پیرهادی با اشاره به فرسودگی شبکه‌های انتقال آب گفت: «سالانه حدود ۱۶۵ میلیون مترمکعب از سد لار به دلیل نشتی هدر می‌رود.» این در حالی است که سرمایه‌گذاری ۴ هزار میلیارد تومانی برای انتقال آب از سدهای طالقان و لار، هنوز خروجی ملموسی برای پایتخت نداشته است.
وی همچنین نسبت به مصرف بالای آب در تهران هشدار داد و گفت: «سرانه مصرف آب در تهران بین ۳۲۰ تا ۳۷۰ لیتر در روز است، در حالی که این میزان در سنگاپور با بارندگی ۱۰ برابری، تنها ۱۴۱ لیتر است.» پیرهادی راهکار را در استفاده از تجهیزات کاهنده مصرف و فرهنگ‌سازی دانست؛ همان‌گونه که لامپ‌های کم‌مصرف به مرور جا افتادند.
موضوع انتقال آب از دریای عمان به تهران که از سوی استاندار تهران مطرح شده بود، با واکنش‌های متناقضی همراه بوده است. در حالی که معتمدیان از پیشرفت مطالعات این پروژه تا پایان خرداد خبر داده، برخی نمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر از بی‌اطلاعی و مبنای ضعیف این طرح سخن گفته‌اند.
سخنگوی شورای شهر تهران با تأکید بر ضرورت بررسی تخصصی چنین طرح‌هایی گفت: «این موضوع باید به‌دقت توسط کمیسیون‌های تخصصی مجلس و شورای شهر بررسی شود و نمی‌تواند تصمیمی شخصی یا سلیقه‌ای باشد.»
پیرهادی همچنین با اشاره به دغدغه‌های رئیس‌جمهور درباره بحران آب و فرونشست زمین، خواستار تدوین یک سند ملی جامع با مشارکت دولت، مجلس و نخبگان شد. وی تأکید کرد: «اگر سند مدیریت بحران آب وجود دارد، باید به‌صورت شفاف به مردم توضیح داده شود که چرا اجرایی نشده و موانع کدام‌اند.»
به گفته پیرهادی، سالانه حدود ۱۰ میلیارد مترمکعب آب از رودخانه‌های شمال کشور بی‌هدف وارد دریای خزر می‌شود. انتقال بخشی از این منابع به تهران می‌تواند به کاهش فشار بر منابع فعلی کمک کند؛ موضوعی که نیازمند عزم ملی و نگاه فرابخشی است.
بحران آب تهران اگرچه هنوز به نقطه بحرانی نرسیده، اما به گفته کارشناسان، با روند فعلی مصرف، فرسودگی زیرساخت‌ها و رشد جمعیت، آینده‌ای نگران‌کننده را رقم خواهد زد. در شرایطی که پروژه‌های انتقال آب و اصلاح زیرساخت‌ها در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، انتظار می‌رود با تدوین و اجرای یک سند ملی جامع و شفاف، مسیر پایداری برای تأمین آب پایتخت هموار شود.
